Joseph en Yvonne wonen in de Condroz, en al veertig jaar pal tegen deze spoorweg. De stopplaats is vlakbij.
Dertig jaar lang namen ze samen hun vaste trein naar hun werk in Brussel.
Nooit gingen ze wachten op het perron: ”We namen onze jas als daarboven het sein veranderde,
en dan waren we precies op tijd om in te stappen”.
Ik had het kunnen denken. De zitbank tegen de zijgevel is een dwarsligger.